Thursday, 7 February 2013

চহৰখনৰো হেনো কেতিয়াবা আমনি লাগে..

ধূলিৰ আলোৱানখন সাৱতি 
যেতিয়া দিনতোৱে মেলানি মাগে ... 
ভাগৰুৱা মানুহবোৰ 
যেতিয়া ঘৰমূৱা হয়... 
ৰঙচুৱা আকাশখনে যেতিয়া
পোহৰৰ শেষ কণিকাতো দলিয়াই 
আন্ধাৰৰ বুকুত সোমাই পৰে 
ঠিকনাবিহীন মানুহবোৰৰ লগত
পথৰ দাতিতে বহি পৰে চহৰখন ...

নোপোৱাবোৰৰ মাজত
পোৱাৰ ঠিকনা বিচাৰি
আমনি লাগে তাৰ ...

আমনি লাগে...
চহৰখনৰো হেনো কেতিয়াবা
আমনি লাগে...

No comments:

Post a Comment