Sunday 14 April 2013

অচিনাকীতো নহয়

ধৰাহওঁক মোক 
চিনি পাই আপুনি...

এই একেই পৃথিৱীৰ
বাসিন্দা হোৱাৰ অজুহাত...
একেই বতাহ আৰু
একেই পানীৰ শীতলতা
উপভোগ কৰাৰ অজুহাত...
প্রাপ্তি-অপ্রাপ্তিৰ দোমোজাত
ওলমি ৰোৱাৰ অজুহাত...

ধৰাহওঁক মোক
চিনি পাই আপুনি...

আপোনাক কুলিৰ মাতে
যদি আমনি কৰে ...
আপোনাৰ চকুযুৰি যদি
এতিয়াও আবেগে সিক্ত কৰে
উচ্চল হাঁহিবোৰত যদি
আজিও নিজৰ ঠিকনা বিচাৰি
হাহাকাৰ কৰে আপুনি ...

তেনেহলে আপুনি মোৰ
পুৰণি চিনাকী ...

তিনিআলিৰ আদ্দাবোৰত
আপুনি নিজক বিচাৰি
ফুৰে নেকী...
আপোনাৰ বন্ধুবোৰক?
আপুনি হইতো মোক
লগ পাইছে ...
আমিবোৰ প্রায় একেই...
জীৱনৰ পিছে পিছে
দৌৰি ফুৰো ...
তাৰ অৰ্থ বিচাৰি ...
অনাহক আহুকাল কৰি ...

মোক চিনি পাই
চাগে আপুনি...
অচিনাকীতো নহয় আমি ...

No comments:

Post a Comment