~~তথাপি মানুহ ..~~~

সমাধিত পৰি ৰয় 

শুকান গোলাপৰ পাহি
সপোনে হাঁহি থাকে 
আকাশ বিয়পি ..
নোপোৱাৰ সীমনাতো
হেৰাই শেষ নহয় আশা
শেষ নহয় মানুহ..
মানুহ...
তথাপি মানুহ ..

আকাংক্ষাৰ বুৰঞ্জীত
মানুহ মাটি হয়
সাজি লয় একোটা
বেদনাৰ পকীঘৰ ..
আন্ধাৰত ক'লা হয়,
দুঃখবোৰে ঢাকি থয় ..
তথাপি শেষ
নহয় মানুহ..
মানুহ...
তথাপি মানুহ ..

উশাহত থাকে
জীৱনৰ কিমান আকাংক্ষা
নিৰ্ব্বাপিত সুৰুজত
সাৰ পাই আশাই
আশাবোৰ সাচি
বাট চাই সিহঁতে ..
সিহঁত যে মানুহ ..
মানুহ..
তথাপি মানুহ ..

মানুহ হেৰাই,
মানুহ লুকাই
মানুহে মানুহক দিয়ে
বেদনাৰ কবৰ ..
তাতো ৰৈ যায়
এমুঠি মানুহ..
মানুহ..
তথাপি মানুহ ..