Tuesday 26 March 2013

জীৱনে হাঁহিবলৈ শিকাই ...
চকুৰ পানীত
মুকুতা বিচাৰিবলৈ শিকাই ...

ঘৃণাৰ মাজত 
পুৱাৰ বেলিয়ে
নতুন আশাৰ বীজ বিয়পাই...
নহয়,কান্দিবলৈ নহয়
জীৱনে মাথো হাঁহিবলৈ শিকাই ...

নোপোৱাৰ তমসাত
পোৱাৰ আকাংক্ষাবোৰে
যেতিয়া হেৰাই যোৱাৰ
আখৰা চলাই ...
আন্ধাৰৰ ঘিটমিটত
সন্মুখৰ বাটে
যেতিয়া দিশ হেৰুৱাই ..

জীৱনে মাথো
মনে মনে
যুঁজি যোৱাৰ
মন্ত্রকে আওঁৰাই ...

কান্দিবলৈ নহয়
সি মাথো চকুপানীবোৰ
ঢাকিবলৈ শিকাই ...

আজিও জীৱনে
তমসা নেওঁচি
আশাৰেই জোনাক বিলাই ...

নিৰাশা ভেদি
কিয় আকৌ
সি বাৰু হাঁহিবলৈ শিকাই ?

No comments:

Post a Comment