সেই জুপুৰীটোত
এতিয়াও জোনাক গলে..
যত তেতিয়া জ্বলিছিল
এখন হৃদয় ...
ঠিকনা বিচাৰি
নিৰাশ হোৱা মানুহবোৰে
যত খন্তেক জিৰণী লয় ..
যত জিৰণী লয়
অব্যক্ত সপোনে ..
সেই জুপুৰীটো..
যাৰ বেৰবোৰ
বন্ধোৱা হৈছিল
অটল বিশ্বাসেৰে..
যাৰ প্রতিটো কোঠাত
সজাই থোৱা হৈছিল
এবুকু মৰম ..
সেই জুপুৰীটো...
যাৰ বেৰবোৰ কিন্তু
এতিয়াও উৱলি যোৱা নাই...
যেনেকৈ উৱলি নাযায়
মানুহৰ আশা ..
কিমান শান্তি
আছে তাত
কিমান সকাহ ...
নিজক হেৰুৱাই
সুখী হয় যত
অজস্র হৃদয় ...
সেই জুপুৰীটো..
সেই জুপুৰীটোত
এতিয়াও জোনাক গলে
যত তেতিয়া জ্বলিছিল
এখন হৃদয় ...
এতিয়াও জোনাক গলে..
যত তেতিয়া জ্বলিছিল
এখন হৃদয় ...
ঠিকনা বিচাৰি
নিৰাশ হোৱা মানুহবোৰে
যত খন্তেক জিৰণী লয় ..
যত জিৰণী লয়
অব্যক্ত সপোনে ..
সেই জুপুৰীটো..
যাৰ বেৰবোৰ
বন্ধোৱা হৈছিল
অটল বিশ্বাসেৰে..
যাৰ প্রতিটো কোঠাত
সজাই থোৱা হৈছিল
এবুকু মৰম ..
সেই জুপুৰীটো...
যাৰ বেৰবোৰ কিন্তু
এতিয়াও উৱলি যোৱা নাই...
যেনেকৈ উৱলি নাযায়
মানুহৰ আশা ..
কিমান শান্তি
আছে তাত
কিমান সকাহ ...
নিজক হেৰুৱাই
সুখী হয় যত
অজস্র হৃদয় ...
সেই জুপুৰীটো..
সেই জুপুৰীটোত
এতিয়াও জোনাক গলে
যত তেতিয়া জ্বলিছিল
এখন হৃদয় ...
No comments:
Post a Comment