ইমানবোৰ পোহৰ...

ইমানবোৰ পোহৰ...
ইমানবোৰ পোহৰটো 
নালাগে মোক ..
তই অহা হলেই 
হলহেতেন .. 

চোতালত আজি 
ইমানবোৰ জোনাক 
কি কৰিম মই 
অভ্যাস নাই
তইতো জানই
মই পোহৰৰ আতিশয্য
সহ্য কৰিব নোৱাৰো ...

ভাল আছিল
তই থকা হলে
সহজ হলহেতেন,
ভগাই ললোহেতেন
এভাগ এভাগ
যেনেকৈ ভগাই
লৈছিলো এদিন
দুঃখৰ পাহাৰ...

কিস্তিত পাৰ
হয় জীৱন ...
এতিয়া যে
সুখতো বিচাৰি ফুৰো
আবতৰীয়া দুখ আৰু
শান্তিত ..হুমুনিয়াহ ।

মই আজিও
জুমি চাওঁ
জোনাকৰ হাতত ধৰি
আহই কিজানি তই
আকৌ এবাৰ ..
সেই একেই বাটেদি
যিটো বাটত
এতিয়া আন্ধাৰৰ পহৰা...

তইতো জানই ...
নোৱাৰো সহিব মই
ইমান পোহৰ..
নালাগে মোক ..
তই অহা হলেই
হলহেতেন ..