পোন বাটবোৰ

বাট হেৰুৱাও ..
পোন বাটবোৰ 
মোৰ বাবেতো নহয় , 
সহজ বাটবোৰো.. 
সহজ বাটবোৰত
জীৱন নাথাকে ! 
মই জীৱনক বিচাৰো.. 
মোৰ জোলোঙাটোত
জাপ ভগা 
সপোনবোৰৰ বাহিৰে
আৰু একো নাই ...
যিবোৰ সন্ধ্যাই
বিষাদবোৰ ধাৰলৈ দিয়ে
সিহঁতক সুধি চাব,
সিহঁতে মোক
চিনি পায় ..
সিহঁতেই মোক কৈছিল,
সহজ বাটবোৰ
মোৰ বাবে নহয় ...

মোৰ বাবে
ৰৈ থাকে শীত,
নিয়ৰৰ চকুলো বোৱাই..
মোৰ বাবে
ৰৈ থাকে আলিবাটবোৰ
কুঁৱলীৰে সন্ধ্যাটো সজায়
মোৰ বাবে
এদিন ৰৈ থাকিব
আপুনিও..
জীৱনৰ কবিতা আওঁৰাই ..

মই জানো ,
সহজ বাটবোৰ
মোৰ বাবে নহয়..
সহজ বাটবোৰত
জীৱন নাথাকে !