মকৰা

মই নাহো ঘূৰি 
এই বাটেৰে 
মোক সোঁৱৰাই যি
মোৰেই ইতিহাস...

বৰপুখুৰীটোৰ বুকুত 
বিচাৰি চাবি 
আমি দলিওৱা শিলবোৰত 
এতিয়া আৰু
শেলুৱৈ গজিল
তথাপি কিয়
কিয় ইমান ফটফটীয়া 
মনৰ দাপোন 
হেৰাই নাযায় কিয় 
স্মৃতি অটল গহবৰত ...
শিলগুটিবোৰৰ দৰে । 

মই জানো
মোৰ দৰেই
তইও পাহৰা নাই 
শৈশবৰ সেউজীয়া পথাৰখন
ধূলি,আকাশ আৰু ডাৱৰ।
বোকাময় বাটতোৱে 
এতিয়াও বাধা দিয়ে 
আবেগবিহীন যন্ত্রবোৰক।
কংক্রীটৰ আবেস্তনীত 
এতিয়া আমিওতো কংক্রীট... 

বিশ্বাসঘাটকৰ দৰে 
আমিও এদিন
বোকাবোৰ ঢাকি 
সাজি লম
কঠুৱা কংক্রীটৰ 
সুদৃশ্য প্রসাদ ...
শৈশৱবোৰ থাকি যাব 
কংক্রীটৰ তলত 
পিস্ত হৈ ... 
আমিও একো একোটা 
বিষাক্ত মকৰা .. 
বিশ্বাসঘাটকৰ দৰে
যি খুলি খুলি খাই 
নিজৰেই মাকক ...

মই নাহো ঘূৰি 
এই বাটেৰে 
মোক সোঁৱৰাই যি
মোৰ ইতিহাস...
সাচি থয় যি 
মোৰ শৈশৱ 
মোতকৈ সযতনেৰে ...