নিসংঙ্গতা মোৰ
প্রিয় শব্দ ...
ভৰা পৃথিবীৰ
কোলাহলত সি
কাণ পাতি শুনে
বেদনা মানুহৰ !
কাৰ হাতত আজি
ইমান সময় !!
মৰম মাথোন
পথৰ জাবৰ ...
পোহৰৰ জিলিঙনিত
প্রায়েই হেৰাই যায়
জুপুৰিৰ আন্ধাৰ..
বোবা মন ,
বোবা কলিজা ..
নোপোৱাৰ হিচাপত
নিজক হেৰুৱাই
দিশহাৰা হৈ
সকলো বোবা..
আহৰি নাই
আমি মাথো
অশান্ত সময়ৰ
বাধ্য শ্রমিক...
নিজেই খান্দি থাকো
নিজৰেই কবৰ ..
আচলতে নিসংঙ্গ
আমি সকলোৱেই
ভিতৰৰ পৰা ...
নোসোধো আপোনাক !
মইয়েই কৈ দিও
নিসংঙ্গতা মোৰ
প্রিয় শব্দ ...
No comments:
Post a Comment