খিড়িকীৰ শলখা ভেদি
তাই জুমি চাই
বাহিৰত সপোনৰ ধেমালী,
উদং পোহৰ..
ভিতৰত সঁচা আন্ধাৰ,
উদাস ডাৱৰ ..
অপলক চাই
থাকে তাই..
গ'লি গ'লি এদিন
সপোনবোৰ সোমাই আহে
এখোজ দোখোজকৈ
শলখাৰ মাজেৰে ..
এতিয়া ভিতৰত
সপোনৰ ভিৰ
আৰু বাহিৰত?
বাহিৰত স্মৃতিৰ
জুমুঠি চপাই
বহি থাকে
মনে মনে
এটা ক্লান্ত আবেলি...
প্রাপ্তিত হেনো
ভাগৰ থাকে
থাকি যায় তাতও
অকনমান বেদনা
অকলশৰে..
No comments:
Post a Comment