বিশ্বাস কৰক..
এখন নদী
আছিল তাত
আছিল এখন
কাঠৰ নাওঁ
নীলা পানীবোৰত
অঁকা আছিল
ঢৌ খেলা
এজাক সপোন
সুৰুযে সজাইছিল
ওঠৰ হাঁহিৰে
বতাহে কপাইছিল
প্রাণৰ ভাষাৰে..
ভাবিছিলো চুই
চাম অযাচিতে
ভাবিছিলো জুৰুলি
জুপুৰি হম এদিন
লাগিব কিজানি
এটা ছাটিও
নিজক বচাবলৈ..
বিশ্বাস কৰক
এতিয়াও নৈখন বয়
এটা পাৰে মই
আৰু আনটো পাৰে..
আনটো পাৰে
সেই কাঠৰ নাওখন ..
এখন নদী
আছিল তাত
আছিল এখন
কাঠৰ নাওঁ
নীলা পানীবোৰত
অঁকা আছিল
ঢৌ খেলা
এজাক সপোন
সুৰুযে সজাইছিল
ওঠৰ হাঁহিৰে
বতাহে কপাইছিল
প্রাণৰ ভাষাৰে..
ভাবিছিলো চুই
চাম অযাচিতে
ভাবিছিলো জুৰুলি
জুপুৰি হম এদিন
লাগিব কিজানি
এটা ছাটিও
নিজক বচাবলৈ..
বিশ্বাস কৰক
এতিয়াও নৈখন বয়
এটা পাৰে মই
আৰু আনটো পাৰে..
আনটো পাৰে
সেই কাঠৰ নাওখন ..
No comments:
Post a Comment