মনে মনে কথা পাতে এজাক পখিলাই

মনে মনে
কথা পাতে 
এজাক পখিলাই 
মনে মনে 
জোনক জোকাই 
অবুজ তৰাই 
লাজতে জোনে আজি 
গছৰ পাতেৰে ঢাকি 
কিয় বাৰু এনেকৈ
মুখ লুকুৱাই.. 

মনে মনে
কৈ যায়
নিৰৱ নিশাই
কিয় সি চকুলোৰে
বননি তিয়াই
কিয় ইমান মৰম
বুকুত মাজতে লৈ
উদাস পৃথিৱীক সি
একেথৰে চাই...

মনে মনে
কৈ যাই
শীতৰ নিশাই
ইমান অকলশৰে
নিৰৱ সময়ে আজি
স্মৃতিৰ সমাধিত ৰৈ
শেৱালি সজাই..

মনে মনে
জ্বলে জোনাক
দুচকু ভৰাই
মৰম মৰম বুলি
মৰম বুকুতে লৈ
কতনো মৰমীয়াল
মানুহ হেৰাই ..
বাৰে বাৰে মৰমৰ
ঠিকনা আওঁৰাই ..

মনে মনে
জোকাই জোনক
অবুজ তৰাই
মনে মনে
কথা পাতে
এজাক পখিলাই ...